Rootkit to rodzaj złośliwego oprogramowania, które ukrywa swoją obecność w systemie operacyjnym i daje cyberprzestępcom zdalny dostęp do zainfekowanego komputera. Jest jednym z najniebezpieczniejszych typów malware, ponieważ potrafi działać w ukryciu przez długi czas, omijając tradycyjne metody wykrywania, takie jak programy antywirusowe.

Jak działa rootkit?

Rootkity działają poprzez modyfikację systemowych plików, sterowników lub samego jądra systemu operacyjnego, co pozwala im ukrywać swoją aktywność i dawać atakującemu pełną kontrolę nad komputerem. Mogą:

  • Ukrywać pliki i procesy – sprawiają, że użytkownik i programy zabezpieczające nie widzą ich obecności.
  • Przechwytywać dane – rejestrować naciskane klawisze (keylogging), przechwytywać dane logowania i inne wrażliwe informacje.
  • Modyfikować system operacyjny – zmieniać uprawnienia użytkownika, otwierać tylne furtki (backdoory).
  • Omijać zabezpieczenia – wyłączać antywirusy, zapory sieciowe i inne mechanizmy ochrony.

Rodzaje rootkitów

Rootkity można podzielić na kilka głównych kategorii, w zależności od poziomu dostępu i metody działania:

  1. Rootkity użytkownika (User-mode rootkits)

    • Działają na poziomie aplikacji użytkownika.
    • Przechwytują funkcje systemowe i podszywają się pod legalne procesy.
    • Mogą być wykrywane przez niektóre antywirusy.
  2. Rootkity jądra (Kernel-mode rootkits)

    • Modyfikują jądro systemu operacyjnego, co daje im najwyższy poziom uprawnień.
    • Bardzo trudne do wykrycia i usunięcia.
    • Mogą całkowicie przejąć kontrolę nad komputerem.
  3. Rootkity sprzętowe (Firmware rootkits)

    • Infekują oprogramowanie układowe (BIOS, UEFI, sterowniki).
    • Pozostają aktywne nawet po ponownym zainstalowaniu systemu operacyjnego.
  4. Rootkity pamięciowe (Memory rootkits)

    • Działają tylko w pamięci RAM, nie zapisując się na dysku.
    • Znikają po restarcie systemu, ale mogą zostać ponownie zainstalowane przez inny malware.

Jak rootkit dostaje się do systemu?

Rootkity często infekują system poprzez:

  • Zainfekowane oprogramowanie – ukrywają się w pirackich programach, crackach, a nawet legalnym oprogramowaniu pobranym z niezaufanych źródeł.
  • Luki w zabezpieczeniach – wykorzystują niezałatane błędy w systemie operacyjnym lub sterownikach.
  • Załączniki e-mailowe – pliki w zainfekowanych wiadomościach mogą instalować rootkity.
  • Zainfekowane strony internetowe – wykorzystują exploity do automatycznej instalacji malware.

Jak wykryć i usunąć rootkit?

Rootkity są trudne do wykrycia, ponieważ potrafią maskować swoją obecność. Tradycyjne antywirusy często nie są w stanie ich zidentyfikować. Do wykrywania rootkitów używa się specjalistycznych narzędzi, takich jak:

  • GMER – jedno z najlepszych darmowych narzędzi do wykrywania rootkitów.
  • TDSSKiller (Kaspersky) – skuteczny w usuwaniu rootkitów na poziomie jądra.
  • Malwarebytes Anti-Rootkit – program do wykrywania i usuwania rootkitów.

W niektórych przypadkach jedynym skutecznym sposobem na całkowite pozbycie się rootkita jest sformatowanie dysku i ponowna instalacja systemu operacyjnego, a w przypadku rootkitów sprzętowych – aktualizacja BIOS/UEFI.

Jak chronić się przed rootkitami?

Aby zminimalizować ryzyko infekcji rootkitem, warto stosować się do kilku zasad:

Nie pobieraj oprogramowania z nieznanych źródeł.
Aktualizuj system operacyjny i sterowniki.
Używaj silnych haseł i uwierzytelniania wieloskładnikowego.
Włącz zaporę sieciową i korzystaj z aktualnego oprogramowania antywirusowego.
Unikaj klikania w podejrzane linki i załączniki e-mailowe.

Rootkit to wyjątkowo niebezpieczna forma malware, która pozwala cyberprzestępcom na ukryty dostęp do systemu operacyjnego i przejęcie nad nim kontroli. Ze względu na swoją zdolność do unikania wykrycia, jest jednym z najtrudniejszych typów zagrożeń do usunięcia. Aby się przed nim zabezpieczyć, warto dbać o regularne aktualizacje systemu, korzystać z dobrych programów antywirusowych oraz unikać podejrzanych plików i stron internetowych.

Kategorie:

Bartłomiej_Speth

Absolwent wydziału Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku Fizyka z informatyką. Miłośnik komputerów, sprzętu komputerowego oraz otwartego oprogramowania. Specjalizuje się w budowie, naprawach, modyfikacjach laptopów jak i jednostek stacjonarnych. Zapalony PC'towiec od momentu, w którym otrzymał swój pierwszy komputer z procesorem 80286.